افرادی که نابینا به جهان می آیند جهان را چه رنگی می بینند؟ - مجله روگذر

در واقع به گروهی از افراد که بینایی کامل ندارند و نمی توانند از قوه بینایی خود به شکل درستی استفاده نمایند، نابینا می گویند. البته موضوع بسیار مهم که باید به آن توجه داشت، این است که افراد نابینا خود به درجات مختلفی تقسیم شده و دسته بندی های گوناگونی دارند.

یکی از سوالات پرتکرار که افراد بینا از نابینایان می پرسند، این است که آن ها دنیا را به چه رنگی می بینند. در ادامه به آنالیز این سوال پرداخته و در رابطه با پاسخ آن صحبت خواهیم کرد.

افراد نابینا از بدو تولد دنیا را چگونه می بیند؟

محققانی که در حوزه افراد نابینا فعالیت می نمایند، در پاسخ به این سوال که افراد نابینا دنیا را به چه رنگی می بینند پاسخ یکسانی دارند و می گویند دنیا برای این افراد سیاه و تاریک مطلق است، اما یکی از موضوعات مهمی که مورد توجه قرار نمی گیرد این است که آیا افراد نابینا درکی از رنگ سیاه و یا مفهوم تاریکی دارند ؟

در پاسخ باید گفت خیر، چرا که آن دسته از نابینایان که از بدو تولد بینایی ندارند، هیچ درکی از رنگ ها ندارند و به همین علت زمانی که از آن ها این پرسش را مطرح می کنید، پاسخ شان عموماً به این شکل است که هیچ چیزی نمی بینند و هیچ چیزی وجود ندارد.

اگر یک فرد سالم بخواهد چنین چیزی را درک کنید، بهتر است به جای آن که دو چشم خود را ببندد و کل دنیا را به صورت سیاه رنگ مشاهده کند، به سراغ روش دیگری برود.

اگر شما می خواهید حس و حال افراد نابینا را تجربه کنید، برای رسیدن به این درجه از درک باید یکی از چشمان خود را ببندید و با چشم دیگر به دنیای اطراف نگاه کنید.

حال به این سوال پاسخ دهید که چشم بسته تان چه چیزی می بیند؟ مطمئنا حالا دیگر جواب شما رنگ سیاه نیست، در واقع چشم شما هیچ چیزی نمی بیند این همان شرایطی است که افراد نابینا دارند.

افرادی که بعدها دید خود را از دست می دهند چه چیزی می بینند؟

دسته دیگری از افراد نابینا گروه هستند که پس از مدتی بینایی خود را از دست می دهند. آن ها در واقع در ابتدا بینایی داشته و چنین مفهومی را تجربه نموده اند، اما بعدها به علت اتفاقات گوناگون بینایی خود را از دست داده اند.

این دسته از افراد به علت این که درک دقیقی از بینایی دارند، در پاسخ به سوالات شما جواب های ملموس تری خواهند داد. عموما پاسخ آن ها این است که در حال مشاهده تاریکی مطلق هستند و یا احساس این را دارند که در یک غار تاریک گیر افتاده اند، دقیقا همان احساسی که ما بعد از آن که دو چشم خود را می بندیم، داریم.

البته باید به این موضوع اشاره نمود که به علت داشتن درجات مختلفی از نابینایی شاهد موارد مختلفی هستیم، چرا که بعضی از افراد می توانند نورهایی را مشاهده نمایند. البته این مسئله همچنان در حال آنالیز است و افراد فعال در این اعتقاد دارند این نورها توهماتی است که فرد نابینا دارد.

افراد نابینا در خواب چه می بینند؟

پس از آن که به آنالیز شرایط افراد نابینا در حالت عادی پرداختیم، حال بهتر است سری به عالم خواب زده و این موضوع را آنالیز کنیم که آیا افراد نابینا در خواب چه می بینند؟

برای پاسخ به این سوال بهتر است تا افراد نابینا را به دو دسته کلی تقسیم کنیم و سپس به آنالیز این دو دسته بپردازیم:

1. افراد با نابینایی از بدو تولد

افرادی که از بدو تولد نابینا هستند، به علت آن که هیچ درکی از اشیا و تصاویر ندارند، خواب هایی متفاوت از خواب های ما می بینند. در واقع به این علت که فرد هیچ درکی از اشیا و موارد بصری ندارد، خواب های این دسته از افراد شامل مواردی همانند صدا، اطلاعات لامسه، بوها، مزه ها و یا احساسات می گردد.

2. افرادی که بینایی خود را از دست می دهند

آن دسته از افرادی که در ابتدا بینا بودند و سپس به علت اتفاقات مختلف بینایی خود را از دست داده اند، ممکن است خواب های متفاوتی ببینند. این دسته از افراد هم می توانند خواب هایی شامل تصاویر را مشاهده نمایند و هم خواب هایی بدون تصویر و تنها دارای مواردی چون صداها، احساسات، مزه ها، بوها و را ببینند.

ارتباط بین رویا و تاریخچه نابینایی

متخصصین فعال در این حوزه همیشه به این نکته بسیار مهم اشاره نمودند که شرایط رویای افراد به تاریخچه نابینایی آن ها و به صورت مستقیم وابسته است. در واقع اغلب مواردی که در رویا دیده می گردد با توجه به گستره مواردی است که فرد در طول زندگی خود آن ها را دیده است.

به عنوان مثال افرادی که به کوررنگی مبتلا هستند به هیچ عنوان نمی توانند رنگ های تازه ای را در خواب مشاهده نمایند و یا افرادی که بینایی خود را در طول زمان رفته رفته از دست می دهند، نمی توانند به وضوح روزهای اول خواب ببینند و شرایطی مشابه روزهای اول داشته باشند.

تجربه های مختلفی از نابینایی

مواردی که در بالا به آن ها اشاره نمودیم، در واقع مواردی است به صورت عمومی و بین بیشتر افراد نابینا وجود دارد اما مثل هر حوزه دیگری نمونه های استثنا و متفاوتی نیز هستند که باید آن ها را آنالیز کرد.

یکی از این استثناها فردی به نام میلنا چانینگ بود که در سن 29 سالگی به علت سکته مغزی بینایی خود را از دست داد. در یکی از روزها او ناگهان متوجه شد که می تواند حرکات دخترش مشاهده کند.

او این موضوع را به پزشک خود خبر داد اما پزشک او فکر کرد که مانند بیشتر نابینایان که می توانند توهماتی از نور را مشاهده نمایند، او نیز دچار توهم شده است، اما با گذشت زمان میلنا توانست موارد دیگری مثل باران، بخار روی قهوه داغ و حتی تکان خوردن موی دختر خود را نیز مشاهده کند، اما نمی توانست جزئیات را به دقت ببیند.

افرادی که بر روی پرونده او کار می کردند به این نتیجه رسیدند که ممکن است سکته مغزی تنها بر روی بخشی از قدرت بینایی او تاثیر گذاشته باشد و به همین علت است که او می تواند هاله ای از حرکات مشاهده کند.

نمونه دیگر فردی به نام دیون رز بود که در کودکی نابینا شد. بر خلاف سایر نابیناها، او رنگ ها را می توانست مشاهده کند. در واقع تصویری که او از دنیا خود می دید، مملو از رنگ های مختلف بود و در واقع می توان این نتیجه را گرفت که او می توانست رنگ انعکاس شده از هر شی را به عنوان یک هاله ای از نور مشاهده کند.

البته همان طور که گفته شد، این افراد تنها استثنایی بودند که توانستند چنین تجربیاتی داشته باشند.