آشنایی با مسیر دیوار دریایی ونکوور کانادا - مجله روگذر

ساخت دیوار دریایی در ونکوور در سال 1910 آغاز شد. آن ها ساخت دیوار دریایی استنلی پارک را در سال 1917 آغاز کردند. قسمت اعظم دیوار دریایی استنلی پارک به وسیله استاد سنگ تراش جیمز کانینگهام ساخته شد. در سال 1980، دیوار دریایی اطراف پارک استنلی به طور رسمی تکمیل شد! طوفان ها در طول سال ها به دیواره دریا آسیب وارد نموده و تعمیر شده است. از آن موقع، تعدادی از پروژه های نوسازی برای تعمیر و بهبود دیوارهای دریایی صورت گرفته است!

این دیوار دریایی با گذشت حدود 100 سال اکنون به مسیری در حدود 28 کیلومتر، برای دوندگان، پیاده روان، کالسکه ها و دوچرخه سواران تبدیل شده است. مسیر دیوار دریایی از بندر زغال سنگ؛ اطراف پارک استنلی (در سال 1980 بود که مسیر آسفالت شده اطراف پارک تکمیل شد)، تا ساحل سانست، فالز کریک، تا جزیره گرانویل، زیر پل بورارد، تا پارک ونیر و به وسیله کیتسیلانو تا بانک های اسپانیا امتداد دارد. امروزه، این مسیر سلامت در واقع طولانی ترین مسیر ساحلی یکپارچه جهان است !

در سال 1917 استاد سنگ تراشی با نام جیمی (جیمز) کانینگهام آغاز به ساخت دیوار دریایی استنلی پارک کرد. پیشروی ساخت این دیوار به وسیله وی از اواخر سال 1920 تا زمان بازنشستگی او در حدود 35 سال بعد تحت نظارت ایشان بود.

جیمی (جیمز) کانینگهام کیست؟

خوب است که بدانید جیمی (جیمز) کانینگهام در سال 1878 در جزیره بوت در اسکاتلند به جهان آمد. او در سال 1910 از اسکاتلند به کانادا آمد، سپس در جنگ جهانی اول با نیروهای اعزامی کانادا در جنگ خدمت کرد. تخصص وی عمدتاً سنگ تراشی بود. او خدمات زیادی در طی سال های شغلی خود به کانادا ارائه کرد. از جمله خدمات وی؛ UBC، خانه های ونکوور، استخرها در Lumbermans Arch، سواحل Second and Kits، هتل های Empress و Banff Springsبود. در سال 1917، او آغاز به ساخت دیوار دریایی استنلی پارک کرد.

در سال 1931، او به عنوان استاد سنگ تراش برای حفاظت از سواحل پارک استنلی در هیئت پارک های ونکوور انتخاب شد. کانینگهام مسیر نظارت را از براکتون آغاز کرد و بر ساختمان فانوس دریایی و دیوار دریایی اطراف نظارت داشت. او در سال 1955 بازنشسته شد، اما تا زمان مرگش بر دیوار نظارت داشت و ساخت و ساز حدود سه مایل را تکمیل کرد.

افتتاح دیوار دریایی و تاریخچه مختصر آن

طبق تاریخ ونکوور، در 26 سپتامبر 1971، آخرین سنگ دیوار دریایی پارک استنلی گذاشته شد. در میانه راه بین پراسپکت پوینت و سیواش راک، گروه کوچکی از افراد برجسته و مشهور که حدود 150 تماشاگر آن را تماشا می کردند، با ماله ها و کوله های سیمان جمع شدند تا آخرین بلوک دیوار را در جای خود قرار دهند. یکی از اعضای این گروه، اچ اچ استیونز 92 ساله بود که به عنوان نماینده و یکی از پایه گذاران اصلی دیوار دریایی، در این رویداد حضور داشت. یکی از خدمات بزرگ این مرد آن بود که در سال 1920 ترتیبی داد که 2300 مرد بیکار روی دیوار کار نمایند.

یکی از افرادی که متأسفانه در مراسم حضور نداشت و در سال 1963 درگذشت، مردی بود که بیش از 30 سال روی دیوار کار نموده بود. نام او جیمی کانینگهام بود؛ یک سنگ تراش چیره دست و متعهد که آن قدر به این کار ارق داشت که یک بار بستر بیماری اش را رها کرد و با لباس خواب به دیوار رفت تا شرایط کارگران را ببیند. خاکستر او در داخل دیوار در مکانی نامشخص دفن شده است. جیمی و کارگرانش درس و اثر فوق العاده ای به ما دادند و برای ما به یادگار گذاشتند.

در 21 سپتامبر 1980، کل حلقه سیوال در اطراف پارک استنلی به طور رسمی با سنگفرش نهایی بین ساحل دوم و ساحل سوم تکمیل شد. خوب است که بدانید پلاکی در سیواش راک به یاد کانینگهام نصب شد. شاید شما هم بخواهید این نقل قول از Vancouver Sunرا در روز تکمیل دیوار دریایی پارک استنلی بدانید: دیوار برای جلوگیری از فرسایش ساحل پارک طراحی شده است، اما یک مهم دیگر را این دیوار انجام داد، باشکوه ترین پیاده روی 9 کیلومتری از 28 کیلومتر مسیر پیاده روی در کانادا. آری! دوستان این است موهبت انگیزه و هدف. مسیری تاریخی که تا سالیان این افراد متعهد و وظیفه شناس را به اسطوره های کانادا تبدیل نموده است.

مسیر دریایی ونکوور؛ مسیر الهام بخش هنرمندان معاصر

ونکوور و آب وهوای پاک آن الهام بخش بسیاری از هنرمندان معاصر روزگار خود است. دیانا کرال(خواننده و نوازنده موسیقی جاز) در جایی می گوید: وقتی روی آلبوم خود کار می کردم، هر روز صبح در مسیر دیوار دریایی قدم می زدم، فقط به موسیقی گوش می دادم و ایده می گرفتم. این بخش بزرگی از زمان خلاقانه من است. من از ونکوور و جایی که زندگی می کنم و هوای تازه و پیاده روی الهام می گیرم.

یکی از جاذبه های برتر ونکوور چیزی نیست جز یک مسیر سنگفرشی حدود 28 کیلومتر (17.5 مایل) که در اطراف اسکله شهر کشیده شده است. اما این چه مسیری است! این مسیر زیبا که به عنوان دیوار دریایی شناخته می گردد، یکی از برترین راه ها برای کشف ونکوور است. چه پیاده روی را انتخاب کنید یا با دوچرخه باشید، صرف یک روز برای کاوش مسیر دیوار دریایی ونکوور، یکی از برترین راه ها برای گذراندن یک روز در شهر ونکوور است.

دیوار دریایی تا کجا ادامه دارد؟

دیواره دریایی از مرکز همایش ونکوور در سمت شمال شرقی شبه جزیره مرکز شهر آغاز می گردد و از شمال به پارک استنلی و اطراف خلیج انگلیسی می رود، سپس به سمت جنوب و شرق به سمت فالز کریک به جهانی علم می رسد و سپس به سمت غرب از دهکده المپیک و گرانویل عبور می نماید و جزیره، ساحل Kitsilano و تا سواحل بانک های اسپانیا. خوب است که بدانید، شهر ونکوور به خاطر کوه ها شناخته می گردد، اما مسیرهای دیوارهای دریایی عمدتاً مسطح هستند و برای افراد با هر توانایی و سنی، به وسیله دوچرخه سواری یا پیاده روی آسان است.

مسیر بندرگاه دریایی زغال سنگ

دیوار دریایی زغال سنگ نوترین دیوار دریایی در ونکوور است. این یک دیوار دریایی به طول تقریبی 2 کیلومتر (1.5 مایل) است که کل لبه جنوبی بندر زغال سنگ را از مرکز تجارت و همایش ونکوور تا پارک استنلی در بر می گیرد. در طول مسیر، منظره ها زیبایی از محله نو و براق کوال هاربر، شمال ونکوور و کوه ها را خواهید دید. بعلاوه از تعدادی پارک، رستوران و تفرجگاه گذر خواهید کرد.

همان طور که مسیر خود را طی می کنید، هر گوشه منظره خیره نماینده متفاوتی را نشان می دهد؛ کوه های باشکوه ساحل شمالی، پل دروازه شیرها که به سمت غرب ونکوور طاق می گردد، سواحل شنی خلیج انگلیسی، مجسمه اینوکشوک (Inukshuk) که الهام بخش المپیک ونکوور 2010 است. خط افق پرشکوه مرکز شهر ونکوور و خورشید بر فراز ورودی بورارد از جمله منظره های هستند که چشم هر بیننده ای را در این مسیر به خود جلب می نماید.

مسیر پارک استنلی

استنلی پارک سیوال جواهر تاج ونکوور است! بخش 9 کیلومتری (5.5 مایلی) استنلی پارک که تمام مسیر بیرونی پارک استنلی را دور می زند و محبوب ترین بخش این دیوار دریایی است و به راحتی می توان علت این محبوبیت را فهمید. شما می توانید یک دوچرخه اجاره کنید و در عرض یک ساعت راه خود را در مسیر دیوار دریایی اطراف پارک استنلی طی کنید. اما حتی در امتداد این بخش کوچک از مسیر، باید زمان بیشتری را برای توقف و تماشا جاذبه های افسانه ای اختصاص دهید؛ از جمله توتم قطب ها و مکان های تماشای مانند؛ مجسمه دختری با لباس مرطوب، منظره پرسپکت پوینت به ساحل شمالی، صخره سیواش و سواحل در امتداد ضلع غربی پارک.

مسیر فالز کریک سیوال

دیوار دریایی False Creek تقریباً 10 کیلومتر (6 مایل) دیوار دریایی است که از پل خیابان Burrard در امتداد ضلع شمالی False Creek به Scienceworld و سپس در امتداد ضلع جنوبی False Creek تا ساحل Kitsilano می رود.

اما برای کسانی که وقت دارند، کاوش بیشتر در امتداد دیواره دریا داشته باشند، این مسیر قطعاً توصیه می گردد. یک روز را برای بازدید از این مسیر زیبا بگذارید. توقف کنید تا قهوه ای بنوشید و در ساحل سوم استنلی پارک لذت ببرید. شما می توانید در آب گرم استخر در حین عبور از مسیر به همراه وسایل پیک نیک از جزیره گرانویل تماشا کنید، از یک نمایشگاه در موزه ونکوور در پارک Vanierبازدید کنید،

ناهار خود را در ساحل Kitsilano میل کنید و برای یک تور کایاک سواری به ساحل جریکو بروید. تنها کاری که می کنید آن است که مسیر دیوار دریایی ونکوور را ادامه دهید. او شما را به بی نظیرترین نقاط ونکوور راهنمایی خواهد نمود.

این مکان که در سال 1980 تکمیل شد، مطمئناً یکی از برترین گنجینه های ونکوور است و بعلاوه آهن ربایی با جاذبه ای شدید است که مردم را از سراسر جهان به دیدار و استقبال در کنار آب می کشاند. پس یک قهوه بگیرید، یک نیمکت پیدا کنید و از نمایش لذت ببرید!

دیوار دریایی انگلیسی خلیج سیوال پربازدیدترین دیوار دریایی در ونکوور است. این بخش یک دیوار دریایی به طول تقریبی 3 کیلومتر (2 مایل) است که درست در امتداد سمت شمالی خلیج انگلیسی قرار گرفته است که به راحتی از محله West End قابل دسترسی است و از ساحل خلیج انگلیسی تا پل خیابان بورارد امتداد دارد. در بازدید و گذر از این مکان، منظره ها عالی از خلیج انگلیسی خواهید داشت. در طول مسیر، ساحل خلیج انگلیسی و ساحل سانست و بعضی بناهای تاریخی و آثار هنری را خواهید دید.

خلیج انگلیسی منظره ای فوق العاده دارد. کشتی های باربری غول پیکر لنگر انداخته و در اسکله منتظر نوبت خود هستند. قایق های بادبانی، قایق های کایاک، پدل بوردرها و رزم ناوها و تاکسی های قایقی کوچکی که از ساحلی به ساحل دیگر به این سو و آن سو حرکت می نمایند. شما در اینجا لحظه ای خواهید داشت که به پای نقاشی مونه می رسد.

اعترافات اقیانوس

مردم دوچرخه سواری می نمایند، کالسکه ها را هل می دهند، با عصا راه می روند یا با لباس های فلورسنت می دوند. آدم ها مکثی می نمایند تا به مرغان دریایی غذا بدهند یا از خلوتی روی یک چوب، نیمکت یا سنگ لذت ببرند. فیلسوفان پیاده رو جملات زیادی می نویسند مانند امروز به کسی لبخند زدی؟ شاید این جمله به این معنی باشد که سرعت زندگی پرهیجان شما را کاهش دهد.

حتی گروهی از مردم تابلویی با عنوان اعترافات اقیانوس در مسیرها نصب می نمایند و به عابرانی که به هر علتی پشیمان هستند، غم و اندوه یا آرزوهایی دارند که می خواهند بنویسند و در آب بیندازند، از کنار این تابلوها رد می شوند و جمله ای به تابلوی اعترافات اقیانوس اضافه می نمایند.

هر نقطه در امتداد دریای ونکوور منظره ها و صداهای منحصر به فرد خود را دارد. رنگ شکوفه های گیلاس، حیله گری کلاغ ها، نیمکت ها و نوای ناگهانی یک سازدهنی تنها.

در همه جا، عکاسانی وجود دارند که همگی امیدوارند آن تصویر بی نقص از خورشید، دریا و شن ها را ثبت نمایند. بعضی در کنار اینوکشوک غول پیکر یا در گذر از کناره های دیوارهای آپارتمان های شیشه ای و فولادی هستند. شاید آن ها در پی آن قسمت از درام بصری زندگی می گردند.