ناگفته های افتخاری از سوپرجام، تیام، جباروف و اتفاقات پشت پرده - مجله روگذر

انتشار برخی اظهارنظرها در نقد عملکرد نقل انتقالاتی اخیر باشگاه استقلال در دوره مسوولیت اینجانب و وارونه نمایی برخی واقعیات به علت اطلاعات ناکافی یا بعضا طرح مطالب مغرضانه، موجب شد تا این شرحات را بیان کنم. طبیعی است که معاون ورزشی وقت باشگاه به عنوان مسوول نقل و انتقالات که اطلاعات دقیق و مستند دارد نیز می تواند به در این باره سخن بگوید. البته مراجعه به آرشیو مصاحبه های اینجانب یا مدیران جدید در ارتباط با برخی از این موضوعات (مانند روند مذاکره با تیام و جباروف)، می توانست مانع از طرح برخی مطالب غیر واقعی گردد:

1- کلیه بازیکنان جدید که به خدمت تیم بزرگسالان استقلال درآمدند بر اساس فهرست اعلامی سرمربی تیم بودند و این اظهارنظر که بازیکنانی برخلاف نظر آقای شفر جذب باشگاه شده اند، نادرست است. البته بدیهی است که یکی-دو بازیکن مدنظر ایشان بنا به دلایلی چون لژیونر شدن یا عدم صدور رضایت نامه، امکان پیوستن به استقلال را نداشتند و به همین دلیل در همان پست ها، بازیکن جایگزینی که بعنوان اولویت بعدی توسط سرمربی معین شده بود، جذب شدند.

2- از دیگر اظهارنظرهای نادرست این بود که باشگاه استقلال در فصل نقل و انتقالات محل تجمع بازیکنان مصدوم شده است. در این رابطه به دو نکته اشاره می کنم:

اول) مسوول نقل و انتقالات باشگاه در مذاکره با بازیکنان صرفا اقدام به امضای توافق داخلی کردند که اصلی ترین شرط اجرایی شدن هر توافق، تایید سلامتی بازیکنان بود و جز این، توافقی اعتبار نداشت. سپس قرارداد رسمی با امضای مدیرعامل رسمیت می یافت. در این چارچوب مذاکرات آقای توفیقی با آقایان تیموری و آقاخان که در فهرست سرمربی بودند، انجام شده است . در روزهای آخر کار، بخش پزشکی باشگاه نظر خود را اعلام و طبیعتا تصمیم گیری درخصوص جذب رسمی و قطعی این بازیکنان با توجه به دوره آماده سازی شان، به نظر سرمربی موکول شده است. با انتها کارم در باشگاه، طبیعتا قرارداد این دو بازیکن به امضای بنده نرسید و در دوره مدیریت جدید باشگاه رسمیت یافت. امیدوارم این دو بازیکن، با حضور در بازی های آتی، انتظاراتی که موجب جلب توجه آقای شفر به آنها و جذب شان شد را برآورده سازند.

دوم) مصدومیت های چند بازیکن استقلال موجب شد تا برخی غرض ورزانه بازیکنان مصدوم باشگاه را به نقل و انتقالات پیوند دهند! در حالی که بازیکنانی چون شجاعیان و کریمی از فصل قبل مصدوم بودند، یا آقای چشمی در جام جهانی مصدوم شدند، و حتی در روزهای آخر اردوی ترکیه و پیش از شروع لیگ برتر، سهرابیان و حسینی نیز در تمرینات مصدوم شدند که بدیهی است این مصدومیت ها ارتباطی با نقل و انتقالات نداشت. حضور قائدی در بازی های امید و پس از آن محرومیت عجیب دو بازیکن از سوی کمیته اخلاق، موجب شد بدون توجه به این مسایل، نقدها نادرست مبنی بر کمبود بازیکن به علت جذب بازیکنان مصدوم، تکرار گردد! اینجا لازم می دانم اشاره کنم متاسفانه در شروع دوره قبل لیگ برتر سه بازیکن امید و در این دوره از لیگ برتر دو بازیکن استقلال دچار محرومیت های ناعادلانه شدند و این موضوعات به ترکیب تیم لطمه زد. این تصمیمات عجیب در فدراسیون تازگی نداشته است. چرا که مثلا در حالی 3 بازیکن امید استقلال در فصل قبل به دلیل مخالفت سرمربی وقت برای همراهی شان با در اردوی تیم ملی امید محروم شدند، که سال جاری با وجود عدم همکاری برخی تیم ها، محرومیتی برای آنها در نظر گرفته نشد.

نمونه دیگر رای عجیب سازمان لیگ، خارج از صلاحیت خود مبنی بر بازنده اعلام کردن استقلال آن هم 3 روز پیش از تاریخ اعلامی برای دیدار سوپرجام بود. در حالی که همان موقع نیز اعلام کردم که باشگاه بنا به تقاضای سرمربی محترم تیم دو نامه (که تصاویر آن نیز منتشر شد) به سازمان لیگ ارسال و خواستار تغییر زمان سوپرجام شده است. پس از اخذ موافقت شفاهی و اولیه باشگاه پرسپولیس مبنی بر برگزاری دیدار در زمانی دیگر که محرومیت نقل و انتقالاتی آنها انتها یافته گردد (که مدیرعامل محترم پرسپولیس نیز در برنامه ورزشی شبکه 2 به آن اشاره نمود) برای مذاکره با دو بازیکن به ترکیه سفر کردم و متاسفانه به جای اعلام پاسخ رسمی به باشگاه، در جلسه شورای تامین که نماینده باشگاه حضور داشت، آقایان با منتفی کردن بازی سوپرجام 3 روز قبل از برگزاری، مانع از بازگشت تیم به تهران شدند و خود اقدام به اعلام نتیجه کردند که باتوجه به مستندات باشگاه، قابل پیگیری در CAS می باشد.

3- یکی از اتفاقات مهم در نقل و انتقالات که در سایه برخی اخبار نادرست مغفول ماند، علاوه بر تمدید قرارداد با تعدادی از بازیکنان، جذب تعداد قابل توجهی از بازیکنان جوان و آینده دار بود. در اینجا ما مبنا را بر قراردادهای بلند مدت و در برخی موارد بدون دخالت مدیربرنامه های احتمالی قرار دادیم و از این طریق آینده استقلال را به لحاظ فنی و درآمدی تضمین کردیم. در این فصل در کنار جدایی برخی بازیکنان به دلیل قرار داشتن در لیست خروجی سرمربی یا جدایی برخی که در این نوشتار شرح داده می گردد، ستاره های جوان و نیز بازیکنان خوبی که همه جزو گزینه های سرمربی بودند به تیم اضافه شدند. و به این نکته توجه کنید که در فهرست جدید تیم ملی 6 بازیکن استقلال حضور دارند که حکایت از غنی بودن تیم از بازیکنان ارزنده (جدا از 4 بازیکن جذب شده اخیر) می باشد. هر چند که با توجه به تداخل بازی های حساس استقلال و تعداد بازیکنان دعوت شده به تیم ملی و اردوها و ... ، باید تدابیری اندیشید تا تیم دچار چالش نگردد.

4- درخصوص جدایی برخی از بازیکنان نیز بیان نکات زیر ضروری است:

اول) امید نورافکن: آقای نورافکن فصل قبل هم قصد لژیونر شدن داشت و به همین دلیل حاضر به قبول قرارداد بلندمدت نبود. در فصل قبل با درخواست سرمربی وقت، پس از جلسات متعدد، با شرطی که تنها راه تمدید قرارداد بود، یکسال دیگر به خدمت باشگاه درآمد. در هر مذاکره ای دو طرف وجود دارد. باشگاه و بازیکن بهمراه مدیر برنامه اش. به همین دلیل او تنها با شرط جدایی که پرداخت آن رقم را نیز در نهایت پذیرفت، حاضر به توافق شد. علاوه بر این، جدایی او نه به دلیل مساله مالی که از نظر خودش پیشرفت از طریق لژیونر شدن بود.

دوم) بازیکنان ملی پوش

1- امید ابراهیمی: برخی عنوان کردند چرا قرارداد با امید قبل از جام جهانی تمدید نشد؟ آنالیز وضعیت نقل و انتقالات بازیکنان تیم ملی نشان می دهد که نه فقط بازیکنانی که حضورشان در تیم ملی برای جام جهانی قطعی بود، بلکه بیشتر آنهایی که در معرض حضور در تیم ملی بودند نیز، تمدید قرارداد خود را به پس از جام جهانی موکول کردند. هر چند درباره آقای ابراهیمی شرحات کامل را در آخرین مصاحبه ام در باشگاه ارائه دادم، اما تاکید می کنم که پس از بازگشت از جام جهانی، به مدت دو هفته باشگاه موفق به تماس با ایشان نشد. و آگاه شدیم وی به پیشنهاد قابل توجهی از قطر پاسخ مثبت داده است. جالب است در شرایطی که ما کوشش می کردیم وی را به ماندن ترغیب کنیم، برخی از پیشکسوتان باشگاه جدایی ایشان را با توجه به شرایط سنی و رقم دریافتی از قطر طبیعی و برای او عاقلانه دانستند. باشگاه آمادگی داشت قرارداد فصل قبل ایشان را به شکل قابل توجهی افزایش دهد اما باز این پیشنهاد باتوجه به شکاف ارزش ریال و دلار با پیشنهاد قطری فاصله زیاد داشت.

2-مجید حسینی: قرارداد این بازیکن به شکلی دقیق از سوی مسوول نقل و انتقالات بسته شده بود. در یک برداشت سطحی عنوان می شد که آقای حسینی با پرداخت 100 هزار دلار می تواند جدا گردد. در حالی که در کنار رقم 100 هزار دلار قید رضایت باشگاه آمده بود. به همین دلیل با وجود برخی فضاسازی ها، هم باشگاه و هم کارشناسان حقوقی عنوان کردند، جدایی وی منوط به تحقق هر دو شرط یعنی پرداخت مبلغ قید شده و اخذ رضایت باشگاه است. در مشورت با سرمربی تیم به ایشان و نیز در رسانه ها اعلام شد که در صورت اصرار به جدایی، برای اخذ رضایت باشگاه باید مبلغ 1 میلیون دلار پرداخت کند. به همین دلیل باشگاه گذرنامه وی را در اختیار داشت و جالب است در حالی که براساس موازین حقوقی حضور این بازیکن خوب در هر باشگاهی می توانست به چالش برای آنها منجر گردد، برخی رسانه ها به انتقاد از اینجانب می پرداختند و با وارونه نمایی می نوشتند استقلال به دلیل نگهداشتن گذرنامه او محروم خواهد شد! با این حال، با وجودی که براساس قرارداد، ایشان بازیکن استقلال محسوب می شد (به دلیل عدم رضایت باشگاه برای تحقق شرط دوم جدایی) همزمان با ایشان مذاکره کردم و به خاطر درخشش در جام جهانی، گفتم برای اینکه با رضایت قلبی و نه اجبار قراردادی بماند، قراردادش را افزایش خواهم داد. و این باعث شد تا حسینی برای فکر کردن مهلت بگیرد و باشگاه نیز برای حسن نیت گذرنامه وی را تحویل داد. اگر تنها تصمیم گیرنده خود او بود، فکر می کنم در استقلال ماندنی می شد.(امروزه مدیربرنامه ها به جای بازیکنان تصمیم گیری می نمایند) در این زمان، تیم مدیریتی جدید کار خود را شروع کرد.

به این دلیل حسینی بازیکن استقلال بود و این قید که او با پرداخت 100 هزار دلار می توانست جدا گردد، گزاره ای کاملا غلط بود. دقیقا به همین علت باشگاه ترابزون مجبور شد به خاطر متن متقن قرارداد، در کنار رقم قید شده در شرط جدایی، برای تحقق قید دوم یعنی رضایت باشگاه، رقم دیگری را هم برای صدور رضایت نامه پرداخت نماید که خوشبختانه با پیگیری آقای فتحی این امر محقق و در دوره مدیریت جدید، او از استقلال به ترابزون منتقل شد.

سوم) مامه تیام و جپاروف ابتدا ضروری است درخصوص جذب تیام، وقایعی به طرفداران عزیز یادآوری کنم. اگر به سوابق مراجعه کنید، این بازیکن در شرایطی به ایران آمد که مذاکرات پی در پی با بازیکنان زیادی در جریان بود و متاسفانه عملکرد برخی دلالان موجب شد تا آنها بنا به دلایل مختلف به ایران نیایند. و حتی یکی از این بازیکنان از فرودگاه به خانه اش برگشت و تنها چمدان او به ایران آمد! یا بازیکنانی آمدند و در تست پزشکی تایید نشدند.

در ساعات انتهای نقل و انتقالات وقت، مامه تیام که جزو بازیکنانی بود که ابتدا گفته بود به ایران نمی آید، مجددا راضی به آمدن شد و بر قراردادی شش ماهه اصرار داشت و اینکه قراردادی غیر از این را امضا نمی نماید. با این حال برای حفظ منافع باشگاه، در مذاکرات مسوول نقل و انتقالات، مقرر شد این قرارداد برای یک فصل و نیم باشد. همچنین باتوجه به اصرار او بر عقد قرارداد شش ماه (نظیر مذاکرات اخیر) در قرارداد او پیش بینی شد اگر در شروع فصل جدید و در مدت زمان معین شده در قرارداد پیشنهاد خارجی دریافت کند، امکان جدایی یا پرداخت 200 هزار دلار داشته باشد. در غیر اینصورت او در استقلال بماند. و اگر شرط جدایی قید نمی شد، او اساسا قرارداد نمی بست و گنجاندن مهلت زمانی خاص برای امکان جدایی نکته مهمی بود که در قرارداد او آمد.

هر چند در خصوص تیام و جپاروف (و بخشی از دیگر موارد این گزارش) نکاتی وجود دارد که در حال حاضر طرح آن به مصلحت نیست، اما تغییر پی در پی مدیربرنامه، دخالت دلالان و اینکه اساسا تیام بنا به بهانه های مختلف مایل به ماندن نبود، باعث مشکلاتی از جمله اتفاق کویت شد که با دخالت باشگاه و هشدار به طرف کویتی هم موضوع فیصله پیدا کرد و هم توانستیم وی را از گرفتاری مالی که در کویت برای او پیش آمده بود نجات دهیم تا بتواند از این کشور خارج گردد. اما با وجود این یاری ها هر بار اگر به توافقی هم می رسیدیم به آن پایبند نمی ماند. متاسفانه فشار طرفداران نیز موجب سوء استفاده این دو بازیکن از شرایط شد.

با این حال در مذاکرات آخر در استانبول، شروطی که مدیر برنامه مشترک تیام و جباروف طرح کرد مغایر با منطق نقل و انتقالاتی و خارج از اختیارات مدیرعامل بود. شروطی چون قرارداد سه ساله قطعی با رقم بالا با جباروف 36 ساله یا قرارداد فقط برای نیم فصل با رقم بالا آن هم به صورت نقد با تیام. با توجه به ضرورت تصمیم گیری هیات مدیره و در کنار عاملی دیگر، مذاکره متوقف و به تهران بازگشتم. در جلسه هیات مدیره ای که همان روز بازگشتم برگزار گردید و بنا به دلایلی که در این مجال فرصت بازگویی آن نیست، از استقلال جدا شدم؛ گزارش مذاکره با تیام و

جباروف به هیات مدیره توسط مسوول نقل و انتقالات و اینجانب ارائه شد. و هیات مدیره درخصوص شروط این بازیکنان برای تمدید قرارداد تصمیم گیری کرد و اگر به مصاحبه آخر بنده و مصاحبه روز بعد آقای فتحی مراجعه گردد، نظر هیات مدیره در این باره اعلام شد.

بنابراین با جدایی اینجانب، مسوولیت ادامه مذاکرات با تیام و جباروف بر عهده مدیریت جدید نهاده شد. به گونه ای که آقای فتحی هم در 31 تیر در زمان حضور در ترکیه و هم در بازگشت از سفر خود، از توافق با تیام و جباروف خبر دادند و این که قرار است این بازیکنان برای نهایی کردن قرارداد های شان به تهران بیایند. مروری بر اخبار ده روزه پس از جدایی اینجانب، درخصوص مذاکرات با مدیربرنامه این بازیکنان از سوی مسوولین جدید، ظاهرا دلالت بر عدم پایبندی این دو بازیکن به توافقات اعلامی آقای فتحی برای ادامه کار داشت. و دیدیم که مدیران جدید نیز اعلام کردند با وجود چند دور مذاکره با مدیربرنامه تیام و جباروف در تهران و در نهایت قول تیام برای حضور در ایران و حتی تغییر چندین باره بلیط وی، او در نهایت، به ایران نیامد. بنابراین جدایی هر دو بازیکن پس از دوره مسولیت بنده و پس از مذاکراتی که توسط مدیران جدید نیز بی نتیجه ماند، قطعی شد.

قابل ذکر است که شرط امکان جدایی وی با پرداخت 200 هزار دلار از اساس به علت سپری شدن مدت پیش بینی شده در قرارداد دیگر معنا نداشت و وی بازیکن استقلال محسوب می شد. البته از آنجایی که احتمالا طرح دعوی حقوقی که در بلندمدت نتیجه می داد و شاید نفعی برای باشگاه نداشت، شاید دوستان ترجیح دادند تا نسبت به توافق با عجمان برای اخذ مبلغی بیشتر جهت رضایت نامه و نیز حق ترانسفر بعدی اقدام نمایند که جای تشکر از سرپرست محترم باشگاه استقلال دارد.

در انتها می خواهم از این فرصت استفاده و به چند نکته دیگر اشاره کنم و انشااله در فرصتی مناسب ناگفته هایی صریح و شفاف از دوران مسوولیت خود و برخی ابهامات، نقش ها و اقدامات بگویم تا با آشکار شدن برخی واقعیت ها از دوران سخت مدیریت باشگاه استقلال به ویژه اتفاقات عجیب دو ماه انتهای کارم، سکوتم، موجب ارزیابی اشتباه از عملکرد نزدیک به دو ساله (با کسب موفقیت هایی چون نایب قهرمانی لیگ برتر در فصل آشفته اول کارم، قهرمانی جام حذفی، دو بار صعود غیر قابل انتظار به مراحل بالاتر لیگ قهرمانان فوتبال آسیا آن هم در میان تیم های قدرتمند، پرداخت بخشی قابل توجهی از بدهی های گذشته و...) نگردد:

1- درخصوص آقای پادووانی بازیکن محجوب استقلال که با آسیب دیدگی شدید روبرو شد، برخلاف برخی اخبار مبنی بر بی اعتنایی به ایشان، علاوه بر انجام تعهدات مطابق زمانبندی قرارداد تا زمان مسوولیت بنده، فقط برای هزینه های مرتبط با درمان وی در مراحل مختلف مبلغ 300 میلیون تومان از سوی باشگاه پرداخت شد و بارها وضعیت و شرایط وی را مورد پیگیری قرار دادیم.

2- درخصوص وضعیت درآمدی باشگاه استقلال گفتنی است که جدا از عقد قرارداد با اسپانسر برای فصل جدید که در اواخر دوره کاری ام با همراهی و یاری آقای ملکی با مبلغ پایه 53 میلیارد تومان صورت گرفت (مقرر بود اولین مرحله پرداخت در شهریورماه باشد)، باشگاه فقط به واسطه درآمدهای ناشی از پاداش جام جهانی و هزینه های حضور در لیگ قهرمانان آسیا (تا قبل از دیدار با السد) درآمدی بالغ بر 1.3 میلیون دلار کسب نموده که بخشی از آن نیز اخیرا توسط مدیریت جدید وصول شد. ضمن اینکه بر اساس متن و شرایط قراردادهای سه بازیکن جدا شده یعنی نورافکن، حسینی و تیام نیز مقادیر قابل توجهی درآمد ارزی نصیب باشگاه شد.

3- اخیرا اخباری غرض ورزانه در برخی رسانه ها درخصوص شکایت گومز از باشگاه منتشر شده است. این بازیکن با معرفی آقای شفر و پس از هماهنگی اولیه، با دعوت نامه ای که توسط مسوول نقل و انتقالات باشگاه تهیه و از سوی بنده امضا شد، به ایران آمد و در همان دعوت نامه به صراحت قید شد که شرط عقد قرارداد، قبولی در تست پزشکی و پس از مذاکره نهایی است. او به ایران آمد و پس از رد در تست پزشکی ایفمارک و با گزارش پزشکی ارائه شده، مبنی بر مصدومیت، ایران را ترک کرد(مستندات در باشگاه موجود است).

بنابراین نه تنها شرط پذیرش در تست پزشکی محقق نشد، بلکه مذاکره نهایی برای عقد قرارداد نیز صورت نگرفت و شکایت او فاقد وجاهت است و به نظر می رسد دامن زدن به موضوع به شکل غیر عادی و حتی به گونه ای جانبدارانه به نفع این بازیکن در شرایطی که فیفا به تازگی رسیدگی را شروع نموده، با هدف تحت الشعاع قرار دادن مسایل دیگر صورت می گیرد. نظیرانتساب دروغ موضوع شکایت پروپئیج به دوره مدیریتی اینجانب. پروپئیج در دوره مدیریت قبلی و سرمربی اسبق به استقلال آمد و در دوره مدیریت قبلی و سرمربی پیشین از استقلال کنار گذاشته شد و می شد در همان زمان به صورت توافقی قرارداد انتها یابد که اتفاق نیفتاد و او پس از کنار گذاشته شدن از استقلال به دلیل قراردادی که داشت، از استقلال شکایت نموده بود و باشگاه در مدیریت قبل پس از این شکایت، اقدامات حقوقی را شروع نموده بود. و در دوره بنده نیز مجددا موضوع شکایت پیگیری و حتی از رای صادره به کاس هم شکایت کردیم. بنابراین این پرونده هیچ ارتباطی به دوره مدیریت بنده ندارد.

4- در دوره مسوولیتم، سر باز کردن بدهی های انباشته چند ده ساله گذشته به سازمان مالیاتی، آژانس ها، هتل ها، مربیان و بازیکنانی که بسیاری از آنها مدتهاست خداحافظی نموده اند، شرایط باشگاه را بشدت بحرانی نموده بود. هر روز یک بحران، یک طلبکار و شکایت، مسدود شدن حساب ها و... که مانع از تمرکز بر امور می شد. خوشبختانه با تدابیر اتخاذ شده و حمایت وزارتخانه، قدم های خوبی برداشتیم و این قدم ها توسط مدیریت جدید نیز در حال تکمیل شدن است.

بدهی هایی که هر لحظه امکان حذف از بازی های آسیایی را بالای سر باشگاه داشت و همین بدهی ها منابع در اختیار را مصرف می کرد و می نماید و خود این موضوع، مانعی برای باز بودن دست مدیران برای پرداخت ها بود. هر چند که در مدت مسوولیت اینجانب نحوه پرداخت به بازیکنان و کادرفنی در قیاس با گذشته بی سابقه بوده است. و با تدابیر اتخاذ شده همانگونه که اخیرا وزیر محترم ورزش و جوانان نیز تایید و اعلام کردند درفصل قبل 15 میلیارد تومان از بدهی های دوره های گذشته را پرداخت کردیم(در زمانی که دلار بسیار کمتر از 4000 تومان بود). علاوه بر آن احکام صادره و قدیمی فیفا که مبالغی سنگین بودند (پرونده های ساموئل، هلمکه، شیحی و لیام ردی) را نیز پرداخت کردیم. بعد از ما، در دو هفته اخیر نیز مدیران باشگاه توانستند برای جلوگیری از بروز مشکل در آسیا، بخش دیگری از همین بدهی ها انباشته و قدیمی را تسویه نمایند. می خواهم تاکید کنم که برای اولین بار در دو فصل 95 (صادر) و 96 (در مرحله صدور) باشگاه استقلال توانست مفاصا حساب مالیاتی خود را نهایی کند و برای اولین بار در این دو سال سازمان حسابرسی عملکرد باشگاه استقلال را تایید کرد. چیزی که پیش از این اتفاق نیفتاده بود.

5- بازیکنان ، مربیان و همه عوامل باشگاه در شرایط سخت احتیاج به حمایت دارند. معتقدم استقلال بیش از هر چیز دچار بدشانسی شده و با ستاره هایی که در این تیم حاضر هستند، امکان کسب نتایج درخشان وجود دارد. از طرفداران می خواهم تحت هر شرایطی از بازیکنان، کادر فنی و مدیریتی حمایت نمایند و بدانند آینده از آن استقلال پرافتخارترین تیم آسیاست.