آتشفشان وهم انگیز ایجن در اندونزی - مجله روگذر

در مرکز فلات، دهانه ای به نام ایجن Ijen واقع شده است، در اینجا زمین های بایر آتشفشانی-اسیدی وجود دارند. جایی که کارگران معدن هر روز به مرکز این هیولای آتشین می روند تا گوگرد آتشفشانی برداشت نمایند. تصور کنید، کارگری در حال حفاری سنگ زرد درحالی که دود اسیدی در بالای سرش جریان دارد. برای اینکه با آتشفشان ایجن بیشتر آشنا شوید در ادامه خبرنگاران را همراهی کنید.

منظرهی از محشر

در گذشته های دور سولفور به عنوان گوگرد، شناخته شده و با تصویری از جهنم همراه بوده است. آن قدرها بی مربوط هم نیست که افرادی که از لابه لای درختان جنگل های سرسبز اطراف این دهانه عجیب بالا می روند، منظرهی از محشر را می بینند، جایی که مستقیم وارد دهانه های پر از دود می شوند.

یک ریسک پر خطر!

گوگرد، به طور گسترده در جهان در ساخت لوازم آرایشی، کود، شکر و کبریت استفاده می گردد. در بسیاری از نقاط جهان، عصاره گیری آن، به طور کاملأ اتوماتیک انجام می گیرد، اما در جاوا، مردم محلی گوگرد را با استفاده از روش های سنتی استخراج می نمایند. کاری بسیار سخت با ریسک بسیار بالا!

آب های اسیدی

نتیجه ترکیب شدن مواد پایین دهانه با رسوبات گوگرد، که با دریاچه چند کیلومتری فاصله دارد فراوری آب اسیدی است، آبی که همه را در خود حل می نماید. از این دهانه گازهای متشکل از سولفید هیدروژن و دی اکسید گوگرد بیرون می آیند. و از آنجائیکه بسیار مضر هستند، هیچ موجودی نمی تواند به طور دائم در اینجا زندگی کند.

سلامت و ایمنی

تصور کنید، معدنچی به تکه های گوگرد تازه جامد شده از سنگ زیرین، ضربه می زند. گازهای بسیار مضر، تنفس او را سخت نموده و باعث آزار چشمانش می شوند: اگر به آنها عادت نداشته باشید، به احتمال زیاد آغاز به حالت تهوع و سردرد در عرض چند ثانیه خواهید کرد.

بازتماشامایندگان از دهانه باید مجهز به ماسک صورت بوده و به دور از منافذ و ابر سمی بایستند. برای تماشا این منظره نزدیک، عینک صنعتی و ماسک ضد گاز را بکار برده و دوربین هایتان را با محافظ مناسب بپوشانید.

منظره جادویی

با وجود خطر در این منطقه، ایجن دارای زیبایی جادویی است که برترین منظره از آن را در شب می توانید ببینید، دقیقا زمانی که گوگرد، دهانه آتشفشان را در شعله های وهم آوری روشن می نماید.

این دهانه از جاذبه های توریستی محبوبی است.

با اینکه بیشتر مسافران صبح های زود از اینجا بازدید می نمایند، اما ممکن است در دهانه ها، نور شعله کمی نیز دیده گردد، چه تصویر هیجان انگیزی، نور شعله های دهانه در هوای گرگ میش صبح.

کار فشرده

بیشتر کارگران معدن رفت و آمد دوازده کیلومتری تا دهانه را دو بار در روز طی می نمایند و به همراه خود بیش از نود کیلوگرم گوگرد در سبدی روی شانه های خود به پایین کوه حمل می نمایند. عایدی هر روز آنها 50000 تا 70000 روپیه است که ممکن است عایدیی زیاد نباشد، اما کارگران معدن می گویند که بیش از کار های دیگر؛ مثل کار در مزارع قهوه عایدی دارند.

پس از حمل چنین بارهای سنگین برای سال های متمادی، بسیاری از کارگران معدن، عضلات بیش از حد پرورش یافته ای خواهند داشت. بعضی نیز می توانند نفس خود را برای مدت طولانی نگه دارند، مهارتی که در شرایط احاطه در ابرهای سمی برای مدت طولانی، به دست آورده اند.

سوغاتی گوگرد!

در سال های اخیر، صنعت گردشگری در حال رشد در اطراف دهانه ایجن و کارگران معدن گوگرد بوده است و تورهای بسیار در این منطقه برای تماشا چنین شگفتی برگزار می گردد. معدنچیان، که یک بار به طور کامل، عایدی خود را به وسیله استخراج از معادن، بدست آورده اند، در حال حاضر، عایدی خود را با کنده کاری روی گوگرد و فروش بصورت سوغاتی منحصر به فرد، تکمیل می نمایند.