61 کشور در راه نود و دومین دوره جوایز اسکار - مجله روگذر

به گزارش هنرآنلاین؛ در حالی که مهلت معرفی رقبای جایزه اسکار بخش فیلم بلند بین المللی (با نام قبلی فیلم خارجی زبان) به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، اول اکتبر 2019 (9 مهر) به انتها می رسد، تاکنون 61 کشور کنندگان خود را انتخاب کرده اند.

• کنندگان 40 کشور در جوایز اسکار مشخص شدند

مستند وقتی گوجه فرنگی ها با واگنر روبرو شدند (When Tomatoes Met Wagner) به کارگردانی ماریانو اکونومو درباره یک دهکده در حال نابودی که با یک ایده تجاری عجیب وغریب نجات پیدا می کند، کننده یونان در بخش فیلم بلند بین المللی خواهد بود.

وقتی گوجه فرنگی ها با واگنر روبرو شدند

داستان در دهکده دورافتاده الیاس روی می دهد، جایی که بحران اقتصادی و مهاجرت جوانان از ده به نوعی از انتها شیوه زندگی سنتی نشان دارد. در این بین، یک کشاورز به نام کریستوس تصمیم می گیرد کاری برای دهکده ای کند که تنها 33 نفر در آن زندگی می کنند؛ دهکده ای بدون مغازه، بدون مدرسه، یا حتی بدون کشیش. ایده او کشت گوجه فرنگی های ارگانیک همراه با پخش موسیقی واگنر از بلندگو است. این ایده برای دهکده ای که بیشتر ساکنان آن کشاورزان سالخورده هستند، عجیب به نظر می رسد، اما خیلی زود گوجه فرنگی های ارگانیک از مغازه های غذای سالم در سراسر دنیا سر درمی آورند و شانس به ده رو می کند.

مستند 72 دقیقه ای وقتی گوجه فرنگی ها با واگنر روبرو شدند اولین بار در دنیا اواخر سال پیش در جشنواره فیلم برلین نمایش داده شد.

یونان تا سال پیش 38 بار در رقابت اسکار فیلم بلند بین المللی شرکت کرد و پنج بار در این بخش نامزد شد، اما تاکنون برنده نشده است. Dogtooth به کارگردانی یورگوس لانتیموس آخرین فیلم یونانی است که به فهرست پنج نامزد نهایی بخش فیلم خارجی زبان راه پیدا کرد. این فیلم در 2010 نامزد اسکار شد.

فیلیپین حکم دادگاه (Verdict) اولین فیلم بلند داستانی ریموند ریبای گوتیه رز را به کنندگی از خود به آکادمی معرفی کرد.

بریانته مندوزا کارگردان تحسین شده فیلیپینی و معلم گوتیرز مدیر تولید این پروژه است که این ماه جایزه ویژه هیئت داوران بخش مسابقه افق های جشنواره فیلم ونیز را دریافت کرد. فیلم درباره خشونت خانگی در فیلیپین است.

Imago اولین فیلم کوتاه گوتیه رز 26 ساله در 2016 در جشنواره تورنتو برنده جایزه Short Cuts شد و قضاوت (2018) دومین فیلم او نامزد دریافت این جایزه شد. هر دو فیلم در جشنواره فیلم کن نامزد جایزه نخل طلای بهترین فیلم کوتاه بودند.

فیلیپین از 1953 تا سال پیش 30 فیلم به اسکار فرستاد. هیچ کدام از آن فیلم ها نامزد نشدند.

گذشته بی انتها (Neverending Past) به کارگردانی آندرو مارتینوویچ به کنندگی از مونته نگرو شانس خود را در جوایز اسکار امسال امتحان می کند.

این فیلم سال گذشته در جشنواره دنیای فیلم مونترال در بخش مسابقه فیلم های اول داستانی رقابت کرد. داستان در سه مقطع زمانی مختلف اتفاق می افتد و درباره پدرانی است که خود را در موقعیت های حساس می بینند و باید از بین چند انتخاب متناقض به یک تصمیم درست برسند.

گذشته بی انتها ششمین فیلمی است که مونته نگرو از 2013 به آکادمی معرفی می کند. پنج فیلم قبلی نامزد نشدند.

خاطرات بدن من (Memories of My Body) به کارگردانی گارین نوگروهو از سوی اندونزی به آکادمی معرفی گشت.

این فیلم سال گذشته در بخش افق های جشنواره ونیز رقابت کرد و در دوازدهمین دوره جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک برنده جایزه تنوع فرهنگی، تحت حمایت یونسکو شد. این فیلم درباره یک پایکوبینده نوجوان است که وقتی پدرش رها می کند به یک مرکز پایکوبی در دهکده جاوا ملحق می گردد، جایی که یک پایکوبی زنانه توسط مردان اجرا می گردد، اما تحول سیاسی و اجتماعی در اندونزی او را در مسیری می اندازد که در آن با آدم های جالب آشنا می گردد.

خاطرات بدن من با الهام از زندگی ریانتو بازیگر و پایکوبینده معروف اندونزیایی ساخته شده که نقش شخصیت اصلی فیلم در جوانی را نیز بازی می کند و راوی فیلم هم هست.

نمایش خاطرات بدن من به خاطر مضمون آن در تعدادی از شهرهای اندونزی ممنوع شد و گروهی در یک درخواست آنلاین خواستار تحریم فیلم شدند.

اندونزی از 1987 تا سال گذشته 20 فیلم به اسکار فرستاد که هیچ کدام نامزد نشدند.

شفق قطبی (Aurora) اولین فیلم بلند داستانی بکزات پریماتوف کننده قرقیزستان در بخش فیلم بلند بین المللی است. این فیلم اولین بار سال گذشته در جشنواره بین المللی فیلم بوسان نمایش داده شد.

داستان در یک آسایشگاه در ساحل دریاچه ایسیک-کول در شمال کوه های تیان شان در قرقیزستان روی می دهد. یک استراحتگاه آرام در پیش زمینه طبیعتی زیبا که بازتابی از کل کشور است. به هم خوردن ناگهانی توازن زمان و فضا زنجیره ای از اتفاقات تغییرناپذیر را به همراه دارد.

شفق قطبی دوازدهمین فیلمی است که قرقیزستان از زمان استقلال این کشور در 1991 به آکادمی معرفی می کند. هیچ یک از فیلم های قبلی نامزد نشدند.

سوبیرا (Subira) به کارگردانی راونیت چادها به کنندگی از کنیا در اسکار 2020 حضور دارد. داستان فیلم کارگردان هندی تبار ساکن نایروبی درباره زنی جوان است که کلیشه های جنسیتی و سنت ها را به چالش می کشد. فیلم تولید مشترک کنیا و دانمارک است.

سوبیرا از روی یک داستان کوتاه تحسین شده در 2007 به همین نام ساخته شده است. برندا وایریمو نقش زنی خاص به نام سوبیرا را بازی می کند که برخلاف رسم و رسوم محلی و قوانین ازدواج از پیش مشخص شده می کوشد به آرزوی خود برسد که شنا کردن در اقیانوس است. فیلم مستقیم روی مسائل اجتماعی آفریقای معاصر دست گذاشته است. سوبیرا در انگلیس فیلمبرداری شد.

سوبیرا

کنیا از 2012 چهار فیلم برای رقابت در بخش فیلم بلند بین المللی به آکادمی معرفی کرده، اما هنوز نامزدی کسب نکرده است.

زانا (Zana) اولین فیلم بلند داستانی آنتونتا کاستراتی که اولین بار در دنیا در جشنواره فیلم تورنتو روی پرده رفت، کننده کوزوو در بخش فیلم بلند بین المللی خواهد بود.

این فیلم تولید مشترک کوزوو و آلبانی و داستان زنی آلبانیایی به نام لومه است که شوهر و مادر شوهرش در یک دهکده زندگی می کند. لومه تنها فرزند خود را یک دهه قبل در دوران جنگ داخلی در یوگسلاوی سابق از دست داده است و اکنون با کابوس های شبانه دست وپنجه نرم می کند و قادر نیست بار دیگر بچه دار گردد. او و خانواده اش ناامید از درمان مدرن از یک شفادهنده سنتی کمک می گیرند. لومه تحت آیین سنتی پیچیده و جن گیری قرار می گیرد تا از جادوی سیاه که دیگران باور دارند باعث عقیم شدن او شده است رها گردد. وقتی لومه بار دیگر باردار می گردد، گذشته تلخ او در دوران جنگ بازمی گردد تا او و فرزندش را که هنوز به دنیا نیامده گرفتار کند.

زانا

زانا ششمین فیلمی است که کوزوو از 2014 به اسکار می فرستد. این کشور هنوز نامزدی به دست نیاورده است.

اتیوپی با دویدن در برابر باد (Running Against the Wind) به کارگردانی یان فیلیپ وایل سینماگر آلمانی شانس خود را در جوایز اسکار امتحان می کند. داستان فیلم که از آن به عنوان نامه ای عاشقانه به اتیوپی یاد شده درباره دو برادر است که دو راه کاملاً متفاوت در پیش می گیرند؛ یکی از آن ها آرزو دارد یک دونده المپیک باشد و دیگری می خواهد به عنوان یک عکاس شناخته گردد.

هایله گبرسلاسی دونده اتیوپیایی برنده مدال طلای المپیک در فیلم نقشی کوتاه ایفاء کرده است.

دویدن در برابر باد چهارمین فیلمی است که اتیوپی از 2010 به اسکار معرفی می کند. این کشور هنوز نامزد نشده است.

لتونی فیلم هولوکاستی پرجنب وجوش (The Mover) به کارگردانی داویس سیمانیس را به کنندگی از خود به آکادمی معرفی کرد.این فیلم از روی داستانی واقعی ساخته شده است و درباره مردی به نام زانیس لیپکه است که در دوران اشغال لتونی توسط نازی ها در جنگ دنیای دوم در یک انبار نظامی آلمانی مشغول کار بود و شب ها مردم گرفتار را به طور پنهانی از کشور خارج می کرد. از پرجنب وجوش به عنوان فهرست شیندلر لتونی و روایتی از رفتار قهرمانانه در دوران وحشت و هراس یاد شده است.

پرجنب وجوش

لتونی از 1992 تا سال پیش 10 فیلم به آکادمی معرفی کرد که هیچ کدام نامزد نشدند.

یک فیلم هولوکاستی دیگر کننده جمهوری چک در جوایز اسکار امسال خواهد بود: فیلم پرنده رنگین (The Painted Bird) به کارگردانی واتسلاو مارهول که اولین بار در دنیا اوایل این ماه در بخش مسابقه بین الملل جشنواره فیلم ونیز نمایش داده شد.

استلان اسکارسگارد، جولین سندز، اودو کی یر، بری پپر و هاروی کایتل در این فیلم سیاه وسفید و تلخ بازی می کنند که با اقتباس از رمان هولوکاستی یرژی کوشینسکی نویسنده لهستانی-آمریکایی که در 1965 به بازار آمد، ساخته شده است. (این کتاب به فارسی با عنوان پرواز را به خاطر بسپار توسط انتشارات هاشمی و با ترجمه ساناز صحتی منتشر شده است.)

پرنده رنگین

داستان درباره یک پسر جوان یهودی است که پدر و مادرش او را پیش اقوام خود در اروپای مرکزی فرستاده اند تا از یهودآزاری در امان باشد. وقتی عمه پسر به طور ناگهانی می میرد، او باید در یک دنیای وحشی و خشن که تهدیدی برای اوست، از خود مراقبت کند. پرنده رنگین تولید مشترک جمهوری چک، اوکراین و اسلواکی است.

پرنده رنگین بعد از ونیز در جشنواره فیلم تورنتو نیز روی پرده رفت و در هر دو جشنواره تعداد زیادی از تماشاگران هنگام نمایش فیلم از سالن خارج شدند. در تورنتو، دوروتا لش برنامه ریز جشنواره به تماشاگران هشدار داده بود که فیلم به تاریک ترین زوایای روح انسان نفوذ می کند و از آن ها خواسته بود فیلم را تا آخر ببینند. او گفت: گاهی اوقات دیدن فجایع روی پرده کار بسیار دشواری است، اما نشان دادن واقعیت ها بسیار اهمیت دارد.

اقتباس سینمایی مارهول از رمان جنجالی کوشینسکی برای رسیدن به پرده مسیری طولانی را طی کرد. کارگردان ساکن پراگ بعد از ده ها بار بازنویسی توانست بازیگرانی درجه یک را به کار بگیرد.

جمهوری چک پس از جدایی از اسلواکی در 1993 تا سال گذشته 25 فیلم به آکادمی معرفی کرد. در 1996، کولیا به کارگردانی یان اسوراک برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد. اگر متفرق شویم، سقوط می کنیم به کارگردانی یان ربیک و Zelary به کارگردانی اوندری ترویان به ترتیب در 2000 و 2003 نامزد اسکار شدند.

رأی گیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم بلند بین المللی در دو مرحله انجام می گردد. ابتدا 10 فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا می کنند و درنهایت پنج فیلم به عنوان نامزدهای نهایی معرفی می شوند که اسامی آن ها 13 ژانویه 2020 (23 دی) همراه نامزدهای دیگر بخش های جوایز اسکار اعلام خواهد شد. فیلم های ارائه شده باید در فاصله اول اکتبر 2018 تا 30 سپتامبر 2019 در کشور خود اکران عمومی شده باشند.

نود و دومین دوره جوایز اسکار یکشنبه 9 فوریه 2020 (بامداد دوشنبه 21 بهمن به وقت ایران) در دالبی تیه تر در هالیوود برگزار می گردد.

علی افتخاری