سوت انتها برای داور مو طلایی
به گزارش مجله روگذر، در میان توییت ها چشمم به توییت افشین خماند افتاد که خود مدتی دبیرسرویس ورزشی روزنامه جام جم بود.
به گزارش خبرنگاران به نقل از روزنامه خبرنگاران ، افشین در واکنش به خبر مرگ ساندروپل این طور نوشته بود: ساندروپل مهم ترین داور برای یک نسل از فوتبال ما بود. آنجا که در ملبورن سوت خاتمه بازی ایران و استرالیا را زد، حمید استیلی از طرف همه ما بغلش کرد و علی دایی از جانب همه ما دستی به سرش کشید. آن روز ما آن قدر خشنود بودیم که همه را بغل می کردیم. سوت داور مجاری به معنای خاتمه اضطراب و شروع شادی نسلی بود که بعد از 20 سال به جام دنیای فوتبال سلام می کرد. چشمانم را می بندم تا در تاریکخانه ذهن، چند خاطره فوتبالی زیبا را ظاهر کنم.
ایالت کالیفرنیا. ساعت12و30دقیقه ظهر به وقت محلی است و برق آفتاب در شهر پاسادنا، استادیوم 90هزارنفری رزبول را همچون سنگ سبز قیمتی یشم، برق انداخته. زیر آن آفتاب سوزان، برق مردی با موهای طلایی، چشم را می زند. او ساندروپل است. داور مجارستانی فینال جام دنیای 1994. سکه را بالا می اندازد و کاپیتان ها با هم دست می دهند. دونگا در کنار فرانکو باره سی؛ چه فینال پرستاره ای. تافارل مقابل پالیوکا، برانکو مقابل مالدینی، دونگا مقابل دونادونی، ببتو مقابل روبرتو باجو و بالاخره روماریو مقابل دانیله ماسارو. نیمکت ها هم پر از ستاره هستند. یک طرف آنتونیو کونته، جانفرانکو زولا و جوزپه سینیوری نشسته و طرف دیگر هم کافو، رأی، لئوناردو و رونالدو. ایتالیا با راهنمایی آریگو ساچی و برزیل با راهنمایی کارلوس آلبرتو پریه را. باوجوداین همه ستاره در ایران همه حواس ها به تیم داوری است؛ به سمت راست ساندروپل. جایی که محمد فنایی به عنوان یاری اول داور مجاری لبخند می زند و آماده است تا تاریخ را برای فوتبال ایران بنویسد. 90سال از عمر جام دنیای می گذرد اما جام دنیای 94 تنها جامی است که همه فوتبالی ها در ایران می توانند نام دو داور فینالش را به یاد بیاورند؛ ساندروپل و محمد فنایی.
از فینال جام دنیای 1994 تا دربی شماره 41 استقلال و پرسپولیس در ششم مرداد 1374، فقط یک سال و 11 روز فاصله بود اما فوتبالدوستان ایرانی این بار موهای طلایی داور مجارستانی را زیر برق آفتاب تهران دیدند. برای اولین بار مهم تر از خود شهرآورد، داوران آن بودند. بازهم ساندروپل، بازهم محمد فنایی. آن هم در شرایطی که فقط هفت ماه از آن جنجال عظیم در دربی زمستان73 می گذشت که با سه اخراجی نیمه کاره ماند. 3 بر صفر به نفع استقلال شد و بازی برگشت هم تبعید شد به استادیوم خالی بندرعباس. آن اتفاقات باعث شد فدراسیون فوتبال بهترین داور دنیا را برای بازی استقلال و پرسپولیس به تهران بیاورد. این بار ساندروپل سکه را بین امیر قلعه نویی و فرشاد پیوس به هوا پرتاب کرد. چه فوتبالی هم شد. استقلال از دقیقه 7 تا دقیقه 36 در کمتر از 30دقیقه سه گل به پرسپولیس زد. حتی باوجود پنالتی مشکوکی که ساندروپل برای استقلالی ها گرفت، کسی جرات نکرد به بهترین داور دنیا اعتراض کند. از آن بازی 26سال می گذرد و هنوز هم قضاوت ساندروپل در خاطر ما هست و آن برگردان بهزاد غلامپور که اجازه نداد نام علی دایی، بالاخره وارد فهرست گلزنان شهرآورد گردد.
و حالا می رسیم به همان توییت اول.ساندروپل مهم ترین داور برای یک نسل از فوتبال ما بود. آنجا که در ملبورن سوت خاتمه بازی ایران و استرالیا را زد، حمید استیلی از طرف همه ما بغلش کرد و علی دایی از جانب همه ما دستی به سرش کشید. هشت دقیقه قبل تر آن شادی قرن، وقتی داور چهارم تابلوی وقت اضافی را بالا برد، خیلی ها تپش قلب گرفتند. برای لحظاتی از ساندروپل متنفر شدیم. فکر کردیم شاید او دوست ندارد حماسه شکل بگیرد اما حماسه با سوت ساندروپل شکل گرفت. آن روز ما آن قدر خشنود بودیم که همه را بغل می کردیم. سوت داور مجاری به معنای خاتمه اضطراب و شروع شادی نسلی بود که بعد از 20سال به جام دنیای فوتبال سلام می کرد. ساندروپل، بهترین داور فوتبال دنیا در سال های 1994 تا1997، پنجشنبه در 65سالگی از دنیا رفت. او اخیرا به کرونا مبتلا شده بود. بعضی اخبار حکایت از آن دارد که داور سرشناس مجارستانی یکی دیگر از قربانیان این ویروس است.
بابک پورعالی - گروه ورزش / روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین