هالووین برای بچه های ایرانی در دنیای پر از وحشت؟ - مجله روگذر

به گزارش ایسنا، این مترجم و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درباره ترجمه آثار ادبی با موضوع یا توضیح رویداد هالووین برای بچه ها و نوجوانان و تبعات فرهنگی آن اظهار کرد: من برای تمامی سنت ها و رسوم کشورها احترام قائل هستم؛ همچنان که ما رسوم و سنت هایی داریم. مثلا ما در نوروز رسم حاجی فیروز را داریم که این حاجی فیروز برای مخاطب غربی مفهوم ندارد. من به یاد دارم که تعدادی از دوستان خارجی من در ایام نوروز به ایران آمده بودند، وقتی حاجی فیروز را دیدند، ناراحت شدند و گفتند که این نوعی تبعیض نژادی است. من به آن ها این رسم را توضیح دادم اما به هر حال حاجی فیروز برای خواننده و مخاطب غربی چندان جالب و جذاب نیست مگر این که ما درباره اش به آن ها توضیح بدهیم.

او اضافه نمود: من موافق نیستم که کتاب هایی با محتوای هالووین، خصوصا بدون توضیح برای بچه ها و نوجوانان منتشر شود. مگر این که برای شان توضیح داده شود، چون ممکن است خواننده کودک و نوجوان اصلا نداند هالووین چیست.

امامی که معتقد است برای کتاب های بچه ها و نوجوانان باید به انگیزه ها، آرزوها و آمال مشترک بشری توجه شود گفت: در انتشار کتاب ها برای بچه ها و نوجوانان باید به چیزهایی توجه شود که خواننده بتواند آن ها را دریابد. مثلا مهر یک مادر به فرزندانش و رنج یک پدر برای خانواده اش در تمام دنیا و به همه زبان ها و در همه ملت ها آشنا است و بچه ها آن را می فهمند، اما رسم های خصوصی که مختص یک ملت است می تواند در کتاب های عامه و داستانی برای بزرگسالان جا داشته باشد، ولی نمی تواند با کودک و نوجوان ارتباط داشته باشد.

او با بیان این که با ژانر وحشت در ادبیات برای بچه ها و نوجوانان ایرانی موافق نیست اظهار کرد: البته بعضی از ناشران آثار این چنینی را منتشر می کنند اما من موافق ژانر وحشت برای ادبیات کودک و نوجوان نیستم چون اعتقاد من است. معتقدم در این دنیای پربیم، ستم و وحشت که هر روز صحنه های تلویزیون حاکی از جنگ و کشتار است بگذاریم بچه ها در خلوت تنهایی شان در آرامش و آسایش باشند و شادی های دنیا و دوست داشتن را بیشتر به آن ها توضیح دهیم. چون بچه ها در تصورات شان مثل ما نیستند و فکر می کنند قصه ها هم واقعیت دارند. من هیچ وقت چنین آثاری را ترجمه نکرده ام بلکه آثاری را ترجمه کرده ام که پیام آور صلح و دوستی هستند.

غلامرضا امامی همچنین درباره اثرگذاری رویدادهایی از فرهنگ و ادبیات غرب مثل هالووین بر آثار نویسندگان ایرانی ادبیات کودک و نوجوان گفت: متاسفانه اثر غیرمستقیم گذاشته است و بعضی از نویسندگان کودک و نوجوان ما هم در ژانر وحشت قصه می نویسند. اما من اعتقاد دارم بهتر است کتاب های بچه ها بر سه پایه لذت، شادی و بازی باشد. بچه ها باید به این ها توجه کنند. بیرون از خانه های ما که فضا غم انگیز است و تلویزیون هم که دائما کشتارها را نشان می دهد پس بگذاریم در آن زمانی که بچه ها کتاب می خوانند در فضای آرام و شادی باشند و حداقل در درون شان و دنیای خیال شان این سه عنصر بازی، شادی و لذت با آن ها عجین شود.

این نویسنده با اشاره به این که خواندن یک کتاب باید بر شادی و لذت یک بچه و شاید حتی بزرگسالان بیفزاید بیان کرد: ممکن است کتابی فقط یکی از این سه عنصر را داشه باشد یا فقط موجب آگاهی شود اما باز هم جالب است.

او سپس به اهداف ترجمه و انتشار کتاب های ژانر وحشت برای بچه ها اشاره و اظهار کرد: می دانید برای چه این کار را می کنند؟ برای این که خرجی ندارد، ایران عضو کپی رایت دنیای نیست و هر کتابی را ترجمه می کنند. با وجود این که 40 سال در ایتالیا زندگی کرده ام اما هرگز بچه هایم را با ژانر وحشت و هالووین آشنا نکرده ام. بچه های من که در ایتالیا بوده اند هرگز این ها را نخوانده اند اما بچه های ایرانی این ها را می خوانند. این مقداری بی توجهی به معیارها و فرهنگ مردم ما است، چون بچه های ما و حتی خیلی از والدین شان اصلا نمی دانند هالووین چیست. اصلا چه لزومی دارد که بدانند؟ مگر خارجی ها حاجی فیروز ما را ترجمه می کنند؟! اما من کتابی از بازی های ایرانی را برای ایتالیایی ها ترجمه کردم و آن ها چقدر از این بازی های ایرانی خوش شان آمد.

جشن هالووین که به عنوان جشن ارواح هم شناخته می شود آیینی مسیحی است که بین 31 اکتبر تا دوم نوامبر در بعضی کشورها برای آن مراسم مختلفی برگزار می شود. امسال در روز 31 اکتبر 2020 شرکت گوگل لوگو موتور جست وجوی خود را به این مراسم اختصاص داد.