پیش از مشاوره و در حین مشورت با مشاور به دقت این 10 قدم را بردارید و به پیش بروید
به گزارش مجله روگذر، به بن بست می رسیم؛ وقتی که دیگر فکر ما به جایی قد نمی دهد. این قدر از اتفاقات یا موضوعی کلافه می شویم که باید از کسی یاری بگیریم. اما چه کسی صلاحیت این کار را دارد؟ مادر؟ پدر؟ دوست؟ مشاور؟ قطعا یکی از افرادی که می توانید از او مشورت درستی دریافت کنیم مشاور است.
روانپزشک یا روانشناسی که می تواند راه حلهای خوبی را ارائه کند. حالا در شرایط رکود کسب وکارها یا بالادریافت اختلافات خانوادگی ناشی از قرنطینه طولانی بسیاری از ما در خانه، شاید تعداد کسانی که احتیاج به مشورت دارند، بیشتر هم شده باشد.
وسواس، استرس و اضطراب ناشی از وجود این بیماری به مسائل گوناگون ما ممکن است بیشتر دامن زده باشد. به این تعداد خانواده های آسیب دیده از این بیماری و کادر درمانی را هم اضافه کنیم. پیش از این مشاوره ها به شکل حضوری انجام می شد اما حالا مشاوره ها به شکل برخط (آنلاین) برگزار می گردد.
رعایت نکته هایی که به آن اشاره می کنیم، چه در حالت مراجعه حضوری یا مشاوره زنده اینترنتی، لازم است. اما زمانی جلسات مشاوره نتیجه بهتری می دهد که بدانیم از مشاوره چه می خواهیم.
قدم اول؛ دلیل من چیست؟
دقیقا می دانید به چه دلیل به مشاور احتیاج دارید؟ وسواس؟ افسردگی؟ استرس؟ ناتوانی در حل مساله خانوادگی و...؟ اولین قدم این است که از خودمان بپرسیم دقیقا دلیل یاری دریافت از مشاور چیست؟ گاهی البته درگیر سرگردانی یا اضطراب و استرس کلی هستیم و در این شرایط بلاتکلیفی، نمی توانیم علت مراجعه را درست تشخیص دهیم اما درحالت کلی بهتر است دلیل احتیاج مشاور را بدانیم.
به دو دلیل:
- انتخاب مشاور درست: برای مثال اگر مشکل شما زناشویی است باید سراغ مشاوری بروید که کار زوج درمانی انجام داده و تخصص او در این حوزه است.
صرف زمان و هزینه مناسب: اگر دلیل درستی برای مشاوره ندارید، وقت خود و مشاور و البته که هزینه خودتان را تلف می کنید.
قدم دوم؛ یادداشت کنیم
اگر دلیل یا دلایل اصلی احتیاج به مشاور را متوجه شویم که چه بهتر، همان چند دلیل را یادداشت کنید و براساس همان ها با مشاور صحبت کنید. برای مثال درباره ترس، اضطراب، نگرانی، غم و... خودتان بگویید. اما اگر دلایل یا دلیل دقیق را نمی دانید، درباره حالت های خودتان بنویسید. برای مثال؛ نزدیک به غروب، مضطرب هستم؛ شب که می خوابم، فکرها به سرم هجوم می آورند، وقتی با فرد تازه ای قرار است آشنا شوم، مضطرب هستم و... بیان درست این موقعیت ها به مشاور یاری می نماید تا مشکل شما را آسان تر پیدا کند.
قدم سوم؛ روش یاری را بگویید
من چرا نگران مصرف دارو هستم؟ اغلب ما از خوردن داروی تجویز شده توسط روانپزشک هراس داریم؛ خجالت می کشیم یا آن را دلیلی بر دیوانگی تصور می کنیم! برخی نیز تصور می نمایند داروهای روانپزشکی، وابستگی آورده و باید تا انتها عمر از آن استفاده نمایند. اگر شما هم چنین تفکری دارید، به مشاور بگویید. اگر احتیاج به مصرف دارو داشته باشید (که در بسیاری موارد، مصرف همزمان دارو و مشاوره پیشنهاد می گردد) روانپزشک با شما صحبت خواهد نمود تا دیدگاه شما تصحیح گردد. پس همه نگرانی ها را با مشاور درمیان بگذارید.
قدم چهارم؛ من رور است هستم؟
خیلی مهم است که با خودمان و بعد با مشاور، روراست باشیم. حتما همه ما در مقاطعی از زندگی، در لحظاتی به خودمان دروغ گفته ایم. این دروغ یا از ترس بوده، یا از کمبود اعتماد به نفس یا هزار علت دیگر. اما این بار با خودمان و مشاور روراست باشیم. دقیقا بدانیم به چه دلیل یاری گرفته ایم و اگر برطبق نظر مشاور کاری را انجام ندادیم، حتما جلسه بعد آن را با مشاور در میان بگذاریم. اگر دوز دارویی را کامل نخوردیم، اگر دارویی را نخوردیم؛ اگر کاری را که باید انجام می دادیم یا نمی دادیم ولی خلاف آن عمل نموده ایم، حتما به مشاور بگوییم. هرچقدر روراست باشیم؛ همان قدر نتیجه بهتری خواهیم گرفت.
قدم پنجم؛ من توانا هستم؟
درست چند ساعت قبل از این که تصمیم نهایی را گرفته و به مشاور تلفن نموده و از او وقت مشاوره آنلاین حضوری بگیرید، از خودتان بپرسید من آن قدر توان دارم که همه چیز را به مشاور بگویم؟ از هرچه انجام داده ام؛ از هرچه طرف مقابل انجام داده؛ از هرچه انجام نداده ام. این قدر توان دارم که تمام ماجرا را بدون کم و کاست به مشاور بگویم و از او یاری بخواهم؟ اگر ته دل تان جواب شما مثبت نیست یا تردید دارید، به مشاور تلفن نکنید. گفتن نیمی از حقیقت یا گفتن مسائل به شکلی که شما دوست دارید، دردی را دوا نخواهد نمود.
قدم ششم؛ او سوپرمن نیست!
تصور شما از روانپزشک یا روانشناس یا کلا درمانگر چیست؟ عقیده دارید او باید معجزه کند و شما خوب شوید؟ یا عقیده دارید بخشی از درمان، مربوط به او و بخشی دیگر مربوط به خود شماست؟ اگر عقیده دارید درمانگر، سوپرمن است، اصلا با او تماس نگیرید! درمانگر فقط می تواند راه را به شما نشان دهد؛ این راه یا با مصرف منظم دارو تا مدت معین است یا با صحبت کردن و ارائه راه حل.
اگر شما دارو را مصرف ننموده یا به توصیه های رفتاری او عمل نکنید، قطعا درمان نخواهید شد! درست مثل وقتی که گلودرد دارید و دکتر برای شما دارو تجویز می نماید. اگر دارو را نخورده یا خوراکی های مضر بخورید، قطعا خوب نمی شوید یا فرایند درمان شما به تعویق افتاده یا بیماری ای دیگر به بیماری شما اضافه خواهد شد! پس، درمانگر معجزه نمی نماید؛ شما هم باید بخواهید.
قدم هفتم؛ اعتماد به او
اگر قرار باشد بعد از انتها تماس تصویری با مشاور یا مشاوره حضوری، تلفن را بردارید یا در نزدیک ترین کافی شاپ بعد از رفتن کرونا با دوست، خواهر، مادر و... قرار بگذارید و در گفت وگو با هم حرف های مشاور را بی پایه و اساس بخوانید و به کار خودتان ادامه دهید، بهتر است پول تان را دور نریزید. بعد از آغاز مشاوره، شما باید راه حلهای درست را فقط از مشاور شنیده و نظر هیچ کس دیگری روی شما تاثیر نداشته باشد.
قدم هشتم؛ قطع کنید
با هر فردی که باعث می گردد با حرکت ها یا حرف هایش سنگ جلوی پای شما بیندازد، قطع ارتباط کنید. شما به لحاظ اقتصادی، روانی و زمانی هزینه می کنید تا بهبود یافته و به زندگی عادی بازگردید. بنابراین نگذارید هیچ کس به هیچ دلیلی، فرایند درمان و بهبود شما را مختل کند.
قدم نهم؛ احوال تان را رصد کنید
مهم است که در انتها یک هفته یا هر زمانی که به نظر خودتان بهتر است، تغییرات رفتاری خودتان را بنویسید. سپس درباره بهتر یا بدتر شدن شرایط با مشاور صحبت کنید. به این ترتیب ارزیابی درستی از فرایند درمان و تغییرات خود خواهید داشت.
قدم دهم؛ تغییر ندهید
از این شاخه به آن شاخه نپرید. اگر فرایند درمان شما به خوبی پیش می رود، با تغییر درمانگر (به دلیل معرفی آدم معروف تر، هزینه کمتر، مسافت نزدیک تر، تعریف دیگران از درمانگری دیگر و...) راستا خود را متوقف نکنید. حداقل زمان برای ارزیابی کیفیت کار درمانگر به شرط همکاری کامل شما با او چهار جلسه است. بعد از آن، اگر نتیجه خوبی حاصل نشد، می توانید درمانگر را عوض کنید.
مهتاب خسروشاهی - سلامت روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین